Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки баъди ба даст овардани истиќлолияти давлатӣ сохти демократию дунявиро интихоб карда, бо ин роҳ пеш меравад, бо амалҳои нангину хиёнаткоронаи як идда мазҳабгароёну гуруҳҳои мутаассиб, фурсатталаб, манфиатҷӯ ва бегонапараст рӯ ба рӯ гардида буд. Ин гурӯҳҳо ислому Қуръони азимушшаънро барои ба даст даровардани идеалҳои сиёси худ ҳамчун «ҳилаи шаръӣ» ба кор мебаранд. […]
