Имрӯз дар Донишкадаи давлатии санъати тасвирӣ ва дизайни Тоҷикистон тибқи нақшаи муштараки шуъбаи кор бо ҷавонон ва шуъбаи илм, робитаҳои эҷодӣ ва инноватсия дар толори Шӯрои олимон дар доираи маҳфили “Устод-шогирд” вохурии рассоми шинохта, Арбоби ҳунари Тоҷикистон Акмал Миршакар бо донишҷӯён баргузор гардид
“Санъати рассомӣ, қобилияти баланди зеҳнӣ, мушоҳидакорӣ ва завқи эстетикиро талаб менамояд. Ин гуна фаъолияти эҷодӣ имконияти ҳарчи бештар дарк кардани зебоӣ ва ҳаводиси зиндагиро фароҳам оварда, дар баланд рафтани завқи бадеии инсон ва шакл гирифтани шахсияташ аҳамияти калон дорад”, – гуфт мавсуф.
“Ҳангоми шинос шудан ба фаъолияти ин рассоми маъруф шумо огоҳӣ пайдо мекунед, ки мазмуни асарҳои устод аз лиҳози композитсионӣ ифодакунандаи эҳсоси муҳаббат ба Ватан ва табиати он мебошад. Рассом тавонист дар ҳамин замина худшиносии миллиро ривоҷ диҳад ва ба оламиён муаррифӣ намояд, ки тоҷикон мардумони ҳунарманд, донишманд ва фарҳангӣ ҳастанд, зеро намоишҳои эҷодии устод дар чандин кишварҳои олам баргузор шудаву маҳсули зеҳниашон дар бузургтарин шаҳрҳои дунё намоиш дода шудаанд”, – гуфт Бика Ёғибекова.
“Тахаллуси Миршакар аз хурдӣ маро ба кори бисёре водор мекард. Зеро ин масъулияти бузург ва таваҷҷӯҳи ҷиддӣ ба шахсияти ман ва насаби хонаводагии мо буд, хусусан дар замони кӯдак буданамон. Бинобар ин, аъло мехондаму мактабро бо баҳои хубу аъло хатм кардам ва баъдтар ба Донишкадаи давлатии академии рассомии Маскав ба номи В. И. Сурикова дохил шуда, он ҷоро бомуваффақият хатм кардам ва хушбахтам, ки чандин сол боз ба кори дӯстдоштаам машғул шуда, кӯшиш мекунам, ки масъулияти касб ва насаби Миршакарро бошарафона ба ҷо орам”, – гуфт Акмал Миршакар.
Дар охири чорабинӣ муовини ректор оид ба илм ва корҳои эҷодӣ, номзади илмҳои педагогӣ, дотсент Абдуғаффор Мирзозода суханронӣ намуда, нақши устод Акмал Миршакарро дар рушду ташаккули фарҳанги миллати тоҷик, махсусан санъати тасвирӣ боризт арзёбӣ карда, таъкид дошт, ки дар оянда чунин вохӯриҳо бо дигар арбобони санъат низ баргузор мегардад, зеро маҳз тариқи мактаби “Устод-шогирд” ва воқиф шудани рассомони ҷавон аз рӯзгори арбобони ҳунар метавон онҳоро ба роҳи санъат дуруст роҳнамоӣ кард.
